Nieuchronne....

Nie potrzebnie wracam chyba do tych emocji . Pogoda dziś obrzydliwa i tak jak obrzydliwe było to z czym się w tym czasie zetknąłem . Czasmi czytając komentarze zastanawiam się czy sam też tak beznamiętnie podchodziłem do cudzego życia i wygląda na to, że tak . To co się dzieje w sercu i umyśłe w takich chwilach jest nie do opisania. Wrak człowieka to chyba jedyne określenie jakie jest odpowiednie . Z jednej strony zranione do żywego ego a z drugiej ból,  rozpacz i poczucie bezsilności ..... co robić ? dlaczego ona mi to robi ? na te pytania nie potrafiłem znaleźć odpowiedzi ...... . Momenty przygnębienia były coraz częstsze i nawet już nie wiedziałem jak z nią rozmawiać ... . Bliscy znajomi , którzy znali calą sytuację dawli jeszcze nadzieję ... " Ludzie odchodzą od siebie ..wracają i żyją dalej ... może mniej szczęśliwi ale żyją " . Nie ma gorszej sytuacji kiedy wiesz wszystko i nie chcesz , nie możesz tego powiedzieć . Patrzysz na najbliższą sobie osobę ktorej oddaleś całego siebie i widzisz jak gra , jak kłamie patrząc ci prosto w oczy , jak oszukuje i mnie i dziecko które coraz częściej dzwoniło pytając mamo gdzie jesteś ....a mama rzekomo szukając miejsca do zaparkowania siedziała w samochodzie tocząc rozmowy ze swoim kochankiem ... .  Nie da się poczuć tego wszystkiego czytając , jeśli nie dotknie was taka sytuacja nigdy nie zdacie sobie sprawy jaki dramat się wtedy przeżywa .  Może ktoś powie, że jestem śmieszny ale nawet jeszcze w tym czasie gotowy byłem wybaczyć i nie dla siebie ale serce krwawiło jak patrzyłem na dziecko ...małe , radosne , szczęśliwe ...mały ludzik który nic złego nie zrobił nikomu a cierpieć będzie najbardziej . Schowałem swoje ego do kieszeni i gotów byłem ciągnąć to wszystko dalej regulując jakoś nasze relacje choć aż za dobrze wiedziałem w co sie pakuję.
Termin wizyty u terapeutki się zbliżał a my probowaliśmy rozmawiać . Nie ...nie zdradziłem sie jeszcze ze swoją wiedzą ... czekałem ...bo może to sie skończy ...może sama zrozumie ..może uda nam się porozumieć i wrócić do tego co było na początku ................
Otworzyłem sie całkowicie ,mówiłem o tym czego oczekuję i co mi przeszkadza słuchałem tego co ona mi mówi i czego chce  i wszystko szło ku lepszemu choć może to tylko mnie tak sie wydawało i w końcu  przyszedł dzień kiedy coś musiao się zdarzyć, do dziś nie wiem co ale sowa pamiętam do dziś  " Na miłość o jakiej ty mówisz , o której marzysz ,    nie możesz liczyć ......... chcę od ciebie odejść" ................  To co się działo wcześniej a nawet wiedza którą niestety miałem nie przygotowało mnie na taki cios ..... . Coś we mnie pękło ..... wyszedłem z domu nie mogąc już na nią patrzeć i poszedłem po prostu przed siebie................