miłe złego początki i ....pierwszy zgrzyt.......................

Ślub był juz zaplanowany , kiedy pojawiło sie szczęście w postaci małej .  SMS z informacją "Biją we mnie dwa serduszka "sprawił ,że ugięły się pode mną kolana ..... nigdy wcześniej nie czułem sie tak szczęśliwy . Z perspektywy czasu powitanie " Nie musisz się ze mną żenić , urodzę to dziecko i je wychowam " widzę troszkę inaczaj niż okazanie niezależności i siły... nie zwróciłełem na to uwagi a powinienem.......... Lekko wytrącony z równowagi szybko do niej wróciłem wiedząc jak wiele jest do zrobienia . Zmiana pracy żeby być bliżej domu, zmiana mieszkania na większe w między czasie ślub i wesele to wszystko trzymało mnie w dużym napięciu  ale i pozwalało działać ... działac ze zdwojoną energią.
Nie było łatwo ale dawałem radę . Żona nie musiała pracować ja swój czas dzieliłem między pracę a budowaniem  gniazda i tylko czsu było coraz mniej zwłaszcza od momentu kiedy na świat przyszła nasza córka .
Jak pies przywiązany na gumie wracałem do domu bez względu na to gdzie i co miałem do ząlatwienia . 400 -500 kilometrów , wypad na Ukrainę i szybki powrót czasami z oczyma podpartymi zapałkami ,,,,nie było dla mnie problemu .
Żyło nam sie coraz lepiej dziecko rosło i rozwijało sie cudownie wydawało by sie ,że jest to pełnia szczęścia . Trochę brakowało mi znajomych , wspólnuch spotkań i wieczorów przy lampce wina ale cóż .....tłumaczyłem sobie ,że trzeba przeczekac te pierwsze lata a potem kiedy dziecko będzie już starsze wrócimy do normalnego życia . Kasia też stała się jakaś drażliwa , zaczęła rozliczać mnie z każdej minuty czasu , przeglądać mój tel . czepiać się sms-ów ....... po rozmowie doszliśmy do wniosku ,że świruje siedząc z dzieckiem cały czas w domu i ,że czas pomyśleć o opiekunce do dziecka i podjęciu pracy .....
Finansowo i organizacyjnie bylo to bez sensu bo zarabiała tyle że starczało na opiekunkę i dojazdy a czas uciekał ale czago sie nie robi dla ukochanej osoby ........ .
Poszła do pracy .... XXXXX bank pół etatu i godziny pracy takie ,że zgroza ale zaczęła a ja szukałem dalej .... i jest wpadło mi w ręce ogłoszenie : Bank YYYYYY , wsiowy jak to stwierdziła żonka ale stanowisko niezłe choć wymagania też . Widziałem perspektywy i sporo czasu zajęło mi przekonanie żony do złożenia aplikacji ....uff udało się ..... jest praca ...analityk kredytowy a nie jakas obsługa  w okienku... perspektywy! mozliwości ! to było najważniejsze ..... trochę niedogodności bo daleko - ale cóż kupiłem drugie auto , zainwstowałaem też w ciuchy bo bank bankiem i trzeba być dobrze postrzeganym więc stawiamy na górną półkę - Hera , DeniCler i jest dobrze .. po miesiącu przedłużają umowę na stałe i jest radość  i jednocześnie smutek bo pierwsze wczasy spędzimy oddzielnie .

Zabieram córę i uciekamy nad morze :)) wzbudzamy tam nielichą sensację :))) samotny ojciec z 3,5 letnią córką ;) wszyscy byli ciekawi czemu ... pomijając fakt ,że po drodze jakiś śpiący kierowca wjechał nam w dupę i rozwalił auto wróciliśmy zadowoleni szczęśliwi i zdrowi :))))...
.......w domu jakby trochę inaczej .... jakos tak mniej  ciepło ale jak się kocha to zawsze znajdzie się tysiąc wytłumaczeń ... nowa praca, stres , zmęczenie ..   aż do chwili kiedy   poprosiła mnie o schowanie bielizny do szafki ......  I tu pierwszy szok . Spomiędzy majtek wysypuje się plik zdjęć . Na zdjęciach moja tak często zmęczona i niezadowolona żona roześmiana i szczęśliwa z "przyjacielem" , "kuzynem" .Zdjęcia z automatu i zasadniczo oprócz faktu , że nic o tej wizycie nie wiedziałem nie widział bym nic złego ale było tak jeszcze jedno zdjęcie . Zdjęcie jej i jego z naszego wesela z podpisem " TO POWINNIŚMY BYC MY . AREK"  ......
I tu mnie trafiło . Celnie w samo ego . Rzuciłem jej te zdjęcia w twarz , przy głupich wyjaśnieniach ,że to nic takiego i ,że ona nie wie dlaczego on tak napisał wykrrzyczałem ,że jak jej życie ze mna nie pasuje nie bierze walizke i wraca do mamusi ............  I trzeba było być konsekwentnym! ......
Przyszedł wieczór zaczęly się łzy , przeprosiny , prosny , szloch i gil wiszący prawie do pasa . Widzicie to ????     Nie ... nie da się tego opisać ... drobna krucha z przerazonymi oczyma , roztrzęsiona i zapłakana , przerażona całą sytuacja .... kto by nie uległ .. siadała mi na kolanach i przepraszała mocząc mi koszulkę łzami i cholernym smarkiem którego miała w nadmiarze ........  jak dziecko .........................................
i tu pieprzony ojcowski instynkt ..... przytulic , wybaczyć zapomniec ... każdy chce wierzyć w rzeczy dobre . Odsuwa od siebie wszystkie te sygnały które pokazują, z coś jest nie tak  a ja nie byłem madrzejszy .\
Kiedyś po takim numerze zadzwonił bym po taksówkę żeby panna miała czym wrócic do domu ale przecież to była matka naszego dziecka i moja żona !!!!. 
Wyparłem to wszystko z pamięci .......................... nie chciałem wierzyć .............. wiedziałem z doświadczenia ,że sazłe kobiety na świecie ale MOJA kobieta nie mogła byc zła :))))      tak wtedy myslałem i wy również tak myslicie  ............... jeszcze .................