Odpowiedź na ripostę cz.1

UZUPEŁNIENIE APELACJI

            Działając w imieniu powoda, w odpowiedzi na pismo procesowe pozwanej z dnia xxxxxxxxxxxxxxx doręczone w dniu xxxxxxxxxxxxxxxx r., podtrzymuje wszelkie zarzuty i wnioski zgłoszone w apelacji oraz w piśmie stanowiącym jej uzupełnienie z dnia xxxxxxxxxxxxx r., a nadto,  w trybie art. 382 k.p.c. w zw. z art. 381 k.p.c. wnoszę o:

I. dopuszczenie oraz zaliczenie w poczet materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, dowodu z następujących dokumentów:

·        Wiadomości tekstowej sms z dnia xxxxxxxxxxx. – na okoliczność, iż wiadomości email załączone do pisma stanowiącego uzupełnienie apelacji z dnia xxxxxxxxxxxxx r. pochodzą od kochanka pozwanej Kxxxxxxxxx Sxxxxxxxx;

·        Wydruku z portalu facebook.pl – na okoliczność, iż w dniu xxxxxxxxxxx br. za pośrednictwem w/w portalu powód otrzymał wiadomość od PxxxxxAxxxxx – siostry Mxxxxxxxxx Axxxxx -Hxxxx z której wynika, iż pozwana „rozbiła małżeństwo jej siostry Mxxxxxxxxx Hxxxx która ma dwójkę małych  dzieci” i obecnie toczy się postępowanie rozwodowe;

II. dopuszczenie dowodu z zeznań w charakterze świadka:

·        Mxxxxxxxx Axxxxx – Hxxxx zam. os. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx – na okoliczność związku pozwanej z jej mężem, okresu nawiązania romansu przez w/w, spotkań pozwanej z mężem w/w mających w trakcie trwania terapii małżeńskiej, trwających przez okres prowadzonego postępowania rozwodowego w niniejszej sprawie;

         W/w dowody nie mogły zostać powołane wcześniej, gdyż powód informacje o romansie pozwanej z mężem Mxxxxxxxx Axxxxxx– Hxxx powziął dopiero w dniu xxxxxxxxxxxxxr.

Uzasadnienie

            Odnosząc się do pisma pełnomocnika pozwanej z dnia xxxxxxxxxxx podnoszę co następuje.

I.  KWESTIA DOPUSZCZALNOŚCI ORAZ ZASADNOŚCI ZALICZENIA W POCZET MATERIAŁU DOWODOWEGO ZGROMADZONEGO W SPRAWIE DOKUMENTÓW ZAŁĄCZONYCH DO PISMA Z DNIA xxxxxxxxxxxxxxxxx

Pełnomocnik pozwanej twierdzi, iż dowody załączone do pisma strony powodowej z dnia xxxxxxxxxxxxx r. winny ulec oddaleniu - gdyż rzekomo „są niedopuszczalne oraz nieprzydatne dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie” - nie znajdują oparcia w przepisach prawa, ani w konsekwencji  w poczynionych na ich podstawie ustaleniach  judykatury i doktryny prawa, a także biorąc pod uwagę materiał dowodowy zgromadzony w sprawie.

            Podkreślamy, że twierdzenia pełnomocnika pozwanej, jakoby treść wiadomości mailowych załączonych do pisma z dnia xxxxxxxxxxxxx r., nie przedstawiała jakiegokolwiek waloru dowodowego, ze względu na niemożność ustalenia tożsamości osoby posługującej się  adresem mailowym: xxxxxxxxxxxxxxx nie opierają się na prawdzie. Takie twierdzenia świadczą jedynie co najmniej o braku zaznajomienia się  z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.  Strona powodowa załączyła do pozwu, jak i do pisma z dnia xxxxxxxxxxxxxxxx r. korespondencję mailową jaką prowadziła pozwana   z Kxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx. Korespondencja ta prowadzona  była m.in. z adresu mailowego: xxxxxxxxxxxxxxxpl., należącego do Kxxxxxxxxx Sxxxxxxxx. Pozwana potwierdziła wówczas, iż prowadziła takową korespondencję mailową z Kxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx i że wysyłała w/w kochankowi na powyżej wskazany adres mailowy wiadomości,  których treści wskazywała na erotyczny charakter ich znajomości. Co więcej, na rozprawie w dniu 15 maja br., pozwanej został odczytany fragment maila z dnia 18 grudnia 2009 r.  skierowanego na jej adres mailowy przez Kxxxxxxxxx Sxxxxxxx z adresu mailowego: xxxxxxxxxxxxxxxxx., który bezpośrednio wskazywał na fizyczny charakter ich znajomości. Pozwana potwierdziła wówczas, iż taka korespondencja miała miejsce, komentując to w następujący sposób: „On często mnie pytał jak pachnę, jaka jestem w dotyku i ja mu odpisywałam. Ja nigdy nie spotkała się z Panem Sxxxxxxxxxx(…)”. Poza tym,  w już początkowej fazie zeznań pozwana wskazała „(…) wysyłaliśmy do siebie maile(…) Nie spotkaliśmy się osobiście – to był tylko kontakt mailowy(…)”, a więc sama pozwana potwierdziła tożsamość osoby będącej właścicielem w/w adresu mailowego.

            Istotnym jest również fakt, iż do wiadomości e- mail złożonych przy piśmie z dnia 31 lipca 2012 r. został załączony materiał zdjęciowy(przesłany wraz z mailem), który wskazuje, iż wbrew twierdzeniom pozwanej, miała ona fizyczny i bezpośredni kontakt z Kxxxxxxxxxx Sxxxxxxxxxx. Zdjęcia przedstawiają bowiem pozwaną w objęciach Kxxxxxxxxx Sxxxxxxxx. Tymczasem okoliczność ta, najistotniejsza, została przez pełnomocnika pozwanej całkowicie pominięta.  Ze zgromadzonego materiały wynika, że pozwana złożyła fałszywe zeznania przed Sądem w przedmiocie charakteru jej znajomości z KxxxxxxxxxxxSxxxxxxxxxxxxx wobec kwestionowania w chwili obecnej przez pozwaną adresata przedmiotowych wiadomości email wnoszę o ustalenie adresu IP z jakiego został przesłany przedmiotowy mail celem ustalenia jego użytkownika oraz o ustalenie właściciela numeru telefonu  00 xx xxxxxxxxxx .

            W świetle powyższego, nie sposób zgodzić z zarzutem pełnomocnika pozwanej, iż dopuszczenie dowodu  z w/w wiadomości mailowych, stanowiłoby naruszenie zasady ustności oraz bezpośredniości, czy też przepisów proceduralnych z zakresu postępowania dowodowego regulujących sposób przeprowadzenia dowodu z zeznań świadka. Nie opierają się na prawdzie twierdzenia strony pozwanej, iż „tak naprawdę strona powodowa chce dopuszczenia dowodu                       z zeznań osoby podając się za Kxxxxxxxx Sxxxxxxxx  w drodze jego przesłuchania w formie pisemnej, na odległość”.  Należy bowiem pamiętać, iż Kodeks postępowania cywilnego  nie zawiera katalogu zamkniętego środków dowodowych. Warto w tym miejscu przytoczyć art. 309 K.p.c., zgodnie z którym „sposób przeprowadzenia dowodu innymi środkami dowodowymi niż wymienione w artykułach poprzedzających określi sąd zgodnie z ich charakterem, stosując odpowiednio przepisy o dowodach”. Wskazany przepis umożliwia sądowi sięgniecie w toku postępowania dowodowego po inne, nowe środki dowodowe, niewskazane w K.p.c.                 Z powyższego przepisu wynika więc możliwość posługiwania się wszelkimi środkami dowodowymi, nawet jeśli nie zostały wprost wymienione w przepisach procedury cywilnej.                  W doktrynie i praktyce do „innych środków dowodowych” zalicza się m.in. dokumenty związane z urządzeniami przesyłającymi wiadomości na odległość lub urządzeniami rejestrującymi, wydruk komputerowy. Żaden przepis procedury cywilnej nie reguluje wprost problemu dopuszczalności dowodu w postaci e-maila. Formalnie więc K.p.c. nie stawia żadnych przeszkód ku dopuszczeniu omawianych dowodów. Z art. 227 K.p.c. wynika, iż przedmiotem dowodu mogą być wszelkie fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (fakt zdrady jest z pewnością ważny dla rozstrzygnięcia np. winy rozkładu pożycia małżeńskiego w procesie rozwodowym). W procesie cywilnym obowiązuje reguła swobodnej oceny dowodów – zgodnie bowiem z art. 233 § 1 K.p.c. „sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału”. Wydruk wiadomości e-mail może mieć zatem moc dowodową, a więc zdolność potwierdzenia faktów, z których strona chce wywieść określone skutki prawne. W wyroku Sądu Najwyższego z 5 listopada 2008 r. (I CSK 138/2008 LexPolonica nr 2253394) tezę tę potwierdzono, stwierdzając, iż: „Przepis art. 309 k.p.c. odnosi się bowiem do innych niż wyraźnie wymienione w kodeksie środki dowodowe i tym samym może mieć zastosowanie także do wydruków komputerowych". Tożsamość zaś osoby wysyłającej maile z adresu mailowego: xxxxxxxxxxxxxx.pl. została potwierdzona przez samą pozwaną.

            Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy, wbrew stanowisku strony pozwanej, dokumentacja mailowa i fotograficzna  załączona do przedmiotowej sprawy przy piśmie z dnia 31 lipca 2012 r., ma bardzo istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie. Wynika bowiem z niej, iż  pozwana zeznała nieprawdę, twierdząc, iż w okresie kiedy rzekomo próbowała restytuować swoje małżeństwo  nie miała kontaktów, również  fizycznych z Kxxxxxxxxxx Sxxxxxxxxxxx Powyższe rzutuje bowiem na wiarygodność zeznań pozwanej w pozostałym zakresie. Strona powodowa nie kwestionuje, iż polskie prawo nie wprowadza rozróżnienia stopnia winy małżonków. Strona powodowa doskonale również zdaję sobie sprawę, iż pozwana została już przez Sąd I Instancji uznana za winną rozkładu pożycia małżeńskiego. Ze strony pozwanej doszło do jednak rzeczywistej i faktycznej zdrady , a nie jak sugeruje jej pełnomocnik „rzekomej”.